'EEN NIEUW ONDERKOMEN' (1988 - HEDEN)

Brand op de Punt

Als in 1987 de groene loods op De Punt afbrandt, raken Aegirs verhuisplannen in een stroomversnelling. Al in 1985 was op de ledenvergadering besloten dat de nieuwe locatie aan het Winschoterdiep zou zijn. Er werden op allerlei manieren pogingen gedaan om het laatste benodigde geld binnen te halen. Hoogtepunt hiervan was het optreden van Dicky Hamming en een Aegir Acht in het tv-programma ‘Wedden dat’.  De nieuwbouwcommissie stelde zich ten doel om voor de afroeiperiode van 1988 een nieuw gebouw neer te zetten en dat lukte. Op 7 mei 1988, precies een eeuw nadat Aegirs eerste botenhuis in gebruik was genomen, werd de eerste steen gelegd door erelid Herman Glas.

De eerste steenlegging

In 1988 sluit Ten Have zijn succesvolle roeicarriere af, en daarmee sluit hij tegelijkertijd een succesvol hoofdstuk van het zware roeien op Aegir af.

In datzelfde jaar opent zich een nieuw hoofdstuk voor het lichte roeien. De lichte roeiers Max van der Kwaak, Marc Wissing, Ido de Geus, Luitzen de Boer, Jeroen Brenninkmeijer en Jan Kloosterboer weten in de komende jaren verschillende NK-titels te behalen. Tevens weten zij uitzendingen naar allerlei internationale wedstrijden te verdienen, met als hoogtepunt de uitzending van Wissing in de Lichte Acht naar de WK 1994 van Indianapolis, alwaar zij in 5.35 vierde worden.

Het duurt dan tot 1998 voor er weer aanmerkelijke prestaties worden neergezet. Het seizoen 1998/1999 staat dan in het teken van Frank Munneke en de lichte roeiers Martijn Leenaers en Martijn Lucassen. Munneke weet dat in zijn tweede jaar als roeier in de skiff vrijwel alles te winnen wat er te winnen valt voor hem. Hij verdient er een uitzending mee naar het SB-WK, waar hij vierde wordt. Een jaar later wordt hij nationaal kampioen en ook wint hij het Studenten WK in de skiff. De lichte roeiers worden dat jaar uitgezonden naar Luzern, Leenaers in de Acht en Lucassen in de twee-zonder met Vidar. 

In het seizoen 2000/2001 besluit Mariël Pikkemaat, voorheen Argo-roeister, uit te komen voor Aegir. Zij geeft het damesroeien op Aegir een sterke impuls en weet goede prestaties neer te zetten voor de G.S.R. Haar palmares bestaat uit 5 zilveren Wereldbekermedailles, 1 bronzen WK-medaille en 2 zilveren WK-medailles, allen in de Lichte Vrouwen dubbel-vier. 

In de loop van de jaren ’90 ontstonden er alweer nieuwbouwplannen om het huidige gebouw uit te breiden. Onder leiding van Richard Kohsieks nieuwbouwcommissie werden vele plannen gemaakt. Na vier jaren van nadenken werd er uiteindelijk onder leiding van Leendert Oterdoom en Mark Hollak een twee-fasenplan in het leven geroepen om de uitbreiding te verwezenlijken. Op 8 februari 2003 is het dan zover. De nieuwe ‘rode loods’ wordt dan feestelijke geopend door kersvers erelid Ingrid Munneke-Dusseldorp.

In 2001 wordt de basis gelegd voor een goede Aegirtraditie. Nadat Aegir voor de tweede keer in zijn bestaan de grens van 100 boten heeft gepasseerd, wordt er net als in 1986 een vlootschouw georganiseerd. Dit gebruik wordt later in 2013, tijdens het 27e lustrum, zelfs uitgebreid door op Hemelsvaartdag met 100 boten door de grachten van Groningen te roeien.

Mariël Pikkemaat op het WK (boeg)

In het jaar 2003 bleek er vanuit de Roeibond weinig interesse om een Nationale Acht te vormen. Onder leiding van Ingrid Munneke-Dusseldorp en Niels van Steenis werd een bijeenkomst voor zware mannen georganiseerd en onder de naam ‘Groninger Acht’ werden er twee achten samengesteld. Tijdens het NK greep de ploeg met daarin Aegirmannen Frank Munneke, Henk Jan Braggaar en Niels van den Bovenkamp de nationale titel. Op de Koninklijke voer de Acht zelfs een veregingsrecord van 5.29 (dat overigens afgelopen jaar, 2013, is verbeterd). Op de wereldbeker in Luzern werden zij vierde, wat betekende dat zij door mochten naar het WK. Daar werden zij helaas verwezen naar de kleine finale.

In de jaren erna blijft van den Bovenkamp zich bezig houden met het sturen van verscheidene nummers van de bond. Zo wordt hij in de Acht naar verscheidene World Cups uitgezonden en naar de WK van 2007.

Na een aantal relatief magere jaren is er in 2003 weer een Jonghe Acht die de Varsity en het klassement wint. Uit deze acht zal uiteindelijk Reinder Lubbers een plek bemachtigen in de bondsselecties. Lubbers wint in 2007 op de World Cup zilver in de vier-met en gaat als reserve van de Holland Acht in 2008 mee naar de Olympische Spelen van Peking. In de halve finale vervangt hij een zieke Siegelaar, maar in de finale is Siegelaar weer fit. De Holland Acht weet die finale een vierde plek te bemachtigen.  

Groninger Acht in Luzern

De jongste generatie toproeiers van de G.S.R. heeft de afgelopen jaren niet stil gezeten. Deze namen zullen de jongeren onder ons bekend in de oren klinken. In deze alinea volgen kort de hoogtepunten van de afgelopen jaren.

In 2009 behaald Thom van den Anker brons in de Lichte Mannen Acht op de WK van Poznan. Derk Noordhuis wint zilver op de Wereldbeker van Bled in 2010 met de Mannen Acht, waarna hij later nog wedstrijden in de twee-zonder vaart. In 2012 liggen Henk Jan Scholten en Daan Peeters in de Lichte Mannen Acht aan de start van de WK. Door een teleurstellende voorwedstrijd kunnen zij helaas niet vollop meestrijden in de finale en worden zij hier zevende. Een jaar later wint Thomas Doornbos in de Holland Acht brons op zowel de EK in Sevilla als op de Wereldbeker in Luzern. 

Thomas Doornbos (rechts

In 2020 was Melvin Twellaar gekwalificeerd voor de Olympische Spelen in Tokio, hij zou samen met Stef Broenink Nederland vertegenwoordigen in het 2x-veld. Echter wegens de uitbraak van het coronavirus werden de Olympische Spelen afgelast.