Nieuws

Bedroefd nemen we afscheid van Prof. Dr. René Veth, die zich jaren heeft ingezet voor de G.S.R. 'Aegir'. Als gedreven coach wees hij de weg naar de nationale kampioenschappen in de vier zonder in 1971, de acht in 1972, resulterend in de uitzendingen naar het EK 1971 en de OS 1972 en de overwinning in de oude vier op de Varsity in 1974.Onze gedachten gaan uit naar zijn familie, vrienden en kennissenkring.Prof. em. dr. René P.H. VethBaarn, 30 maart 1947Nijmegen, 25 augustus 2021

Afgelopen weekend vond het NK Klein plaats op de Willem-Alexanderbaan in Zevenhuizen. Deze geliefde wedstrijd vond voor het eerst niet plaats op de Bosbaan in Amstelveen, vanwege de coronacrisis die onze levens nog steeds bepaalt. Een wedstrijd waar normaliter eerstejaars- en development boten voor het eerst tegen elkaar strijden op een tweekilometerbaan, ontbraken deze nummers dit jaar. Desondanks kreeg de (sub)top van Nederland een persoonlijke uitnodiging om wel deel te nemen aan deze wedstrijd. Na anderhalf jaar mochten negen Aegir roeiers eindelijk weer ervaren hoe het voelde om boord-aan-boord te strijden voor die eerste plek.Het was een bijzonder NK Klein, waar de WAB weer heeft waargemaakt, waarvoor hij bekend staat. En roeiers door de golven moesten strijden voor wat zij waard waren.Op zaterdagochtend was het aan de heren Fluitman en Hesselink om als eerste te laten zien wat zij in zich hadden in het HE2- veld. In de time-trial werden zij 18e, waardoor zij een plekje bemachtigde in de kwartfinale. In de kwartfinale kwam helaas niet alles er uit wat er in zat en kwamen daarmee in de C-finale terecht. Op zondag werd deze C-finale verroeid, zij behaalde hier de 4e plek. Hiermee zijn zij 16e van Nederland geworden.De heren Bakker en Adema startten in het HE/HSB1x veld. Het lukte hen helaas niet om in de time-trial bij de eerste 24 te horen. De heer Adema werd 33e en belandde hiermee in de F-finale. In de F-finale werd hij 2e. De heer Bakker werd 39e en kwam in de G-finale terecht, deze wist hij wel overtuiging te winnen.In de middag was het als eerste aan de dames van der Sluijs en Smeding om de time-trial van het DE/DSB1x veld te starten. Het lukte mej. van der Sluijs helaas net niet bij de 24 snelsten te horen, zij werd 28ste. Dit gaf haar een plek in de E-finale, deze won zij met volle overtuiging. Hiermee behaalde zij uiteindelijk de 5e plek in het DSB1x veld. Mej. Smeding lukte het wel om bij de 24 snelsten te horen, zij kwam daarmee in de kwartfinale terecht. Daar lukte het haar helaas niet door het golvend water van de WAB heen te komen en werd 6e. Dit gaf haar een plek in de D-finale op zondag. Hier werd zij 5e, daarmee werd zij 4e in het DSB1x veld. Daar bovenop kreeg zij na dit weekend te horen een plekje te hebben bemachtigd voor de selectie van het WK U23, waarvoor hulde!Na de dames, was het aan onze lichte heren Veldhuis en Schop om eindelijk weer aan de start te liggen van een 2K, dit keer in het LHE/LHSB1x veld. Dhr. Veldhuis werd 31ste in de time-trial en kwam daarmee in de F-finale terecht. Deze wist hij te winnen.Dhr. Schop wist daarentegen in de time-trial de 8ste plek te behalen. Hieronder leest u zijn ervaring van dit weekend:“Alle voorbereidingen voor niets, dat is wat er door mijn hoofd ging nadat ik over de finish van de time-trial kwam. Totdat Jan met een grote glimlach naar me schreeuwde: “Achtste tijd!” Ik kon het moeilijk geloven, dat was heel goed. De eerste 24 roeiers gingen door naar de kwart- finale. Bij de start lag ik naast David en Lay, elite roeiers die vorig weekend nog verdienstelijk op het EK hadden geroeid. De wind die recht op de baan stond transformeerde de eerste 500 meter van de baan in een golfslagbad. Het licht springt op groen en we zijn aan het racen. Met een goede start lag ik de eerste paar honderd meter 2e. De eerste 3 mochten door naar de halve finale op zondag, toen ik zag dat dat ging lukken kon ik een kleine glimlach niet onderdrukken.Eenmaal van het water gekomen voelde ik me zoals nooit tevoren, een plek in de halve finale op zondag op een wedstrijd waar enkel de beste van Nederland mee mogen doen.De halve finale was een taaie pot, sterke tegenstanders en daarbij ging mijn start ook niet goed. Op de 1000 meter zag ik dat top 3, benodigd voor de A-finale, niet meer haalbaar was en besloot ik de benen te sparen voor de B finale die snel daarna volgde.Alle 3 de andere sb’ers (<23 jaar) zaten ook in de B-finale, Nationaal kampioen worden was dus nog in zicht. De start en de 2e 500 meter waren goed, halverwege lag ik er dus nog vol overtuiging bij, sterker nog, ik lag 2e en kon de eerste plek ruiken. In de 2e 1000 meter heb ik drie keer proberen de nummer 1 aan te vallen door steeds een stapje erbij te doen en in de eindsprint heb ik nog 2 seconden achterstand weten goed te maken maar de winst, en daarmee de nationale titel lag net buiten bereik, 1.2 seconden. Gemengde gevoelens overspoelden mij, enerzijds was ik in extase omdat ik 2e van Nederland was geworden anderzijds baalde ik net mis gegrepen te hebben. Nu, 3 dagen en een uitnodiging voor de u23 WK selectie verder, kijk ik terug op een prachtig weekend waarvan ik niet had durven dromen.”Dhr. Schop lukte het zoals u leest de B-finale te behalen op zondag, dit was de race voor SB kampioen. Hij heeft tot de finishstreep gestreden voor dit kampioenschap, maar kwam hij helaas net te kort. Desondanks een ongelofelijk sterke prestatie van de Dhr. Schop. En zoals hij zelf al omschrijft kreeg hij na het weekend een uitnodiging voor de selectie van het WK U23, waarvoor hulde!Tot slot was het aan onze lichte dame om te laten zien wat zij in huis had. Hieronder leest u eerst mej. Duijn haar eigen ervaring:“"Geniet ervan maar niet te lang" werd er vooraf tegen me gezegd. Genoten heb ik zeker, maar zeker op zaterdag duurde het wel langer dan ik had gewild, een persoonlijk record voor mijn langste 2km gevaren in 10.22, dit was meer overleven dan echt roeien.Op zondag begon het voor mij pas echt. Ik lag met veel bekende in de halve finale. Mijn start ging goed en ik lag al snel op plek 2, ‘rustig blijven en eigenrace blijven varen’. Ik voelde echter het zuur al in mijn benen, even uitroeien, de boot uit en snel 2 banaantjes eten. En toen lag ik daar aan de start van de A-finale “nog 4 minuten tot start” werd er omgeroepen, dat duurt dan een eeuwigheid. Tijdens de race was ik al snel de aansluiting kwijt met de andere, daar baalde ik van. Ik hoorde het eerst piepje van finish toren, Marieke Keijser was NL -kampioen. 12sec later klonk ook het piepje voor mijn finish (gek hoe duidelijk je die piepjes hoor, nu er geen publiek is).Hopelijk kunnen we snel weer met hele wedstrijdsectie strijden om de blikken.”Mej. Duijn wist dit weekend opnieuw te bewijzen, dat zij bij de top van de lichte dames van Nederland hoort. In de time-trial op zaterdag behaalde zij een 5e plek, de kwartfinale wist zij 2e te worden en ditzelfde deed zij in de halve-finale. Hiermee behaalde zij een plek in de finale, met kans op een medaille. Helaas waren de benen vermoeid en lukte het haar zoals zij zelf al omschrijft niet om aansluiting te blijven houden bij de rest. Hiermee werd zij 5e van Nederland, waarvoor natuurlijk ook hulde!Het weekend was een ander wedstrijdweekend dan we gewend zijn, maar een goed voorbeeld van hoe wedstrijden kunnen plaatsvinden in deze bizarre tijden. Hopen dat er snel meer wedstrijden kunnen plaatsvinden en ook andere Aegir roeiers kunnen laten zien wat zij in huis hebben!